O ezik bir kızdı. O ilgisiz , bakımsız bir kızdı. O EZİK bir kızdı. Onla dalga geçenleri umursamaz gibi görünen, ama onlar için her gece ağlayan bir kızdı. O Güneş Dolunay'dı. Ama artık sabrı taşmıştı. Onu kimse bu yoldan saptıramazdı. O Güneş'i batırmış ve Dolunay'ı doğurmuştu. Artık gökyüzünde Güneş yoktu. Dolunay vardı.