เกร็ดหิมะโปรยปรายลงแล้วมันก็ล่องลอยหายไป ที่รัก...ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน คิดถึงมากเหลือเกิน... เพราะคนเราต่างมีความฝันด้วยกันทั้งนั้น เพียงแค่ความฝันของเรามันคนละอย่างกัน... คุณฝันอย่างนั้น...ส่วนผมฝันอย่างนี้ เราฝันกันคนละอย่าง...และเราก็อยู่คนละเส้นทางกัน... เส้นทางที่เป็นคู่ขนาน...ไม่มีหรอกปลายทางที่มันจะมาบรรจบพบกัน... คุณก็เหมือนกับเกล็ดหิมะดีๆนี่เอง...ร่วงโรยลงมา...แต่ก็ล่องลอยไปไกล... ผมต้องรออีกนานแค่ไหน...ผมต้องอดนอนอีกกี่คืนเพื่อที่จะได้เจอกับคุณ... ผม...คิดถึงคุณเหลือเกิน...คิดถึงมากเหลือเกิน... น้ำตาของผมที่ไหลในวันนี้...มันยังไม่มากพอหากเทียบกับศักดิ์ศรีของคุณ... ถูกต้องแล้วล่ะ...คุณไปเถอะที่รัก...ทิ้งผมเอาไว้ตรงนี้... กับความเจ็บปวดของคุณที่ทิ้งไว้เถอะ... I want my dream will be come true...But I know , I can't... หวัดดีฮับ วันนี้ไ