Kelimeler muhbirmiş.
Kimsesizlerin gönlündeki matem haberlerini kimilerine vermiş.
Esir yüreklere vurulmuş prangalar,
Dillerden çıkan hissiyatları, denizlere dökmeye gitmiş paragraflar...🌙
Bazıları vardır gözyaşlarıyla barışık, kalpleri sevmeye alışık. Bazıları vardır ruhları siyaha çalmış, özlemle harmanlanmış. Bazıları vardır kalpleri kömür karasına bulanmış; ümitsiz, kara sevdalara karışmış. Ve bazıları da vardır ruhları zifiri karanlık;ümitleri, öfkeli rüzgarlarla savrulmuş...🍃
Kimileri vardır kendilerini satırlarda tanıyan; kimseler de vardır satırlarda kaybolan. ⛅
İnsan, kendini tanır kağıt kalemle; insan kendini anlatır hecelerle. Mürekkebe boyanan kelimelerle benliğimizi anlattık, kaybolduk uzak ülkelere. 📝
Derledik, topladık.
Kalemimizin mürekkebi özlemle karıştırılmış. Sayfaları sevgi kokan, satırları acıyla yazılmış... Sözleri, hüzünlü kalplere bağrına kazınmış kitabımızı, körleşmiş duyguları kitapların sayfaları ile canlansın diye duyguları hüzünlü dalgalarla alabora olmuş sizlere sunduk. Kalpleri hüzünle parçalanmış kişilerle hissiyatlarını paylaşmaya hazırız...
"Gözlerin, bir tablo gibi bayım. Karşısında hastalıklı gözlerimin durması, nasıl da olanaksız."
"Bazı hikayeler yarımdır, ister dönüp defalarca okumaya kalk, ister devamını yazmaya çalış, lakin unutma; hikayenin sonu hep aynı bitecek ve hiçbir mürekkep kalıcı olmayacaktır."