Spoken poetry

Animoy nahihimbing at natutulog ang puso kong nasasaktan at nadurog ngunit bigla
Kang dumating sa king mundo nagpainit sa puso kong nag yeyelo

Lagi kang tinitignan at pinagmamasdan ang iyong matat ngiting hindi mapantayan
Nagdulot sa king sarili ng kagalakan muling pinatibok ang puso kong nasaktan

Tumigil ang oras habang aking naririnig ang iyong boses na tilay anghel sa langit
Laging pinapangkinggan ang iyong mga awit
Na lumulusasw sa aking pusong puo ng sakit

Di nagtagal,nalaman niya ang aking pag sinta
Ngunit bigla niyang sinabi “mahal din kita”

Napasigaw ang sarili sa sobrang saya napaluha dahil sa galak na nadama

Simula noon,palagi ko na siyang kasama sa lungkot man o sadyang nadarama
Maraming alaala ang nabuo naming dalawa mga pinagsamahan sa puso koy di mawawala

Sa araw-araw na nagdaraan tilay ibang iba ngunit pareho lang pala siya ng iba sinaktan niya ang puso kong umaasa sa sintang pagibig niyang ipinadama

Pero napagtanto ko na walang kami walng kami at walang magiging kami dahil may mahal siyang iba sa akin kaibigan lang ang turing niya

Pinaasa,umasa at nasaktan
Ang pusoy iniwang wasak at sugatan
Pangakoy bigla na lang kinalimutan
Nagdulot sa akin ng sobrang kapighatian

Nanghihinayang sa pagsintang nabuo nauwi lamang sa sinumpaang napako binigkas sa aking sarili at sa king puso hindi na muling iibig sa isang tulad mo…