Story cover for Into The Woods by Emperatristt
Into The Woods
  • WpView
    Reads 244
  • WpVote
    Votes 34
  • WpPart
    Parts 2
  • WpView
    Reads 244
  • WpVote
    Votes 34
  • WpPart
    Parts 2
Ongoing, First published Dec 12, 2017
I am lost.

So loooost.

Mentally.

Emotionally.

Physically.

Oo! Physically! 

Literal akong nawawala!

Natulog ako sa isang silid na may ilaw, bintana, kabinet at  komportableng  kama tapos magigising ako sa gubat? 

SA GUBAT! SA ENCHANTED FOREST!

Katabi ko yung mga tuyong dahon at napapaligiran ng green este yellow. Basta puno! 

Ang sarap ng sikat ng araw. 

Ang mga ibong tila umaawit.

Ang simoy ng hangin.

Para akong nasa isang mundong walang bahid ng kahit na anong masamang hangin at magulong siyudad.

Ang sarap sa pakiramdam. Ang sarap balik balikan at gawing bakasyunan.

Kasoooo....

Nag iisa ako.

Naririto ako sa isang kakaibang daigdig o ano mang henerasyon na hindi sa akin naaayon.

Wala rin ditong bahid ng kahit sinong katulad ko. 

Ang utak ko ay punong puno ng kaguluhan ngunit isa ang nasisiguro ko.

Hindi ito isang bakasyunan at maaaring ako ay hindi na maka alis kailan man.

NASAAN BA KASI AKO?!
----

Isang dalagang magulo ang buhok at gumegewang na naglalakad mula sa hilaga. 

Isang binatang seryosong tinatahak 
ang daan mula sa kanluran. 


"Nasan ba kasi ak---teka bakit parang may stars akong nakikita? Amaziing." 

Ang isa'y nawawala

"I won't go back to that hell anymore. Maybe I could just die today." 

At

isang gusto nalang mawala. 

Isang itim at isang puti. 

*Hoy author! Brown ako, brown!* 

*Oo na manahimik ka. Gumagawa ako ng story description diba?*

 Lets get back to the story. 

Magkaibang mundo at magkaibang pananaw nang biglang.... 

"Aray!"

"Holy sh--" 

Isa. 

Dalawa. 

Tatlo. 

Tatlong segundong nagkatitigan. 

"Anak ng-- Sino ka?!"

"Crap! Who are you?!"

---
Ano ang maaaring kalabasan? 

Ng pagtatagpong hindi inaasahan.

Landas na hindi ang tadhana ang gumawa. 

Isang pagkakamaling nagdulot ng napakalaking pagbabago. 

Dalawang magkaibang siglo, may posibilidad nga bang magkasundo kahit pa ang mundo ay napaka gulo.
All Rights Reserved
Sign up to add Into The Woods to your library and receive updates
or
#573historicalfiction
Content Guidelines
You may also like
Unknown Reason by xrainejee
28 parts Complete
"Bakit nga ba minsan na me-mental block ang isang manunulat?" Tanong ko sakanya out of nowhere. Napatigil sya at tumingin sakin saglit bago pinag patuloy nya muli ang pag lalakad. "Depende siguro sa manunulat" panimula nyang sagot. "Its either wala talaga syang maisip na isulat at sabihin or baka dahil sa sobrang dami nyang gustong sabihin hindi nya alam kung paano ito isusulat sa paraang maiintidihan ng mambabasa yung nais nyang iparating.." "Naiintindihan mo ba?" Tanong nya sakin at bahagya ulit sumulyap sa pwesto ko. "*chuckles* oo naman" sagot ko sakanya at inunahan syang mag lakad ngunit huminto din pag karaan. "Alam mo? Siguro tama ka. Sa sobrang dami ko ngang gustong sabihin sayo, hindi ko na alam kung saan at paano ako mag sisimula. Ni hindi ko nga alam kung bakit gusto ko yon sabihin sayo? Wala naman akong maisip na rason kung bakit kailangan mo pang malaman. Tsaka, pakiramdam ko napaka nonsense naman ng mga dapat na sasabihin ko" "Kahit hindi mo alam yung dahilan kung bakit-kahit wala kang maisip na rason, Kahit nonsense pa yan sabihin mo pa din... Makikinig ako" Aniya. Napatingin ako sa gawi nya dahilan para makita ko kung pano nya sinuklay gamit ng kamay nya ang buhok nya palikod pag katapos ay tumingala para makita ang mga bituing nag kalat sa langit. "Pero hindi ko nga alam kung saan ako mag sisimula." Bulong na sabi ko, sapat na marinig at ikalingon nya sa gawi ko. "Edi simulan mo sa umpisa" nakangiti nyang sabi. "Umpisahan mo kung san tayo unang nagkakilala"
Obsessive Desire (GXG) by MissYandere1926
11 parts Ongoing Mature
"Shhh baby. Don't cry. I told you that escaping here is useless. See? Napagod lang tayong dalawa." Malambing na sabi nito habang pinupunasan ang luhang di ko man lang namalayang umaagos na. Bahagya itong lumayo at pinalapit ang tauhan niya. "B-bitawan mo a-ako!" Sigaw ko nang bigla akong binuhat ng tauhan niya. "Hush now babe. I know that you're tired. Hinang hina ka na at idagdag mo pang hindi ka kumakain ng maayos." Sabi nito ng may matamis at nakaka akit na ngiti sa labi. "P-please. Let me g-go. Iuwi mo na ako! Ayaw ko nang bumalik sa mansyon na yon. Please! Nag mamakaawa ako! " Pag susumamo ko sa kanya. Ang kaninang nakangiting maamong mukha ay biglang napalitan ng eksprisyon na kailan man ay di mo gugustuhing makita. Nakakagulat ang bilis nito sa pag babago ng eksprisyon. "Mag usap tayo sa mansyon." kasing lamig pa sa yelong sabi nito. Naramdaman kong may itinurok sakin na injection na tiyak kong pampatulog ang laman. Hindi ito ang unang beses na naranasan ko ito kaya nakakasiguro akong pampatulog ito. Unti unting bumigat ang talukap ng aking mata ngunit bago ako panawan ng ulirat ay narinig ko pa ang sinabi ni Farah. "You're mine and mine alone." ___________________ Hello! I really want to use their TSOU character names but i might get in trouble if I do that. I need to change their names to avoid copyright. Thanks for understanding! A/N: Please read at your own risk.This is my first story. I'm not a professional writer so please do understand if I have mistakes or errors, you are free to correct me guys. Thanks. P.S. Please do not copy or steal my work. It took me a long time to make this.
Into You BxB (COMPLETED) by mxxnlxte
47 parts Complete Mature
"'Di ba sabi mo ay wala ka pang nagiging boyfriend?" pagkuway tanong nito. "Wala pa nga." "Pero nagka crush ka man lang ba?" "Hmm. Oo. Pero ayaw ko kasing maging emotionally attached kaya as much as possible ay pinapatay ko na agad ang feelings ko. Kasi. Ewan. Hindi ko alam kung paano i-explain." ang complicated talaga kapag hindi mo masabi 'yung nais mong sabihin no? 'Yung parang ikaw lang mismo ang nakakaintindi. "Parang hindi ka naniniwala?" "Parang gano'n na nga. I mean, alam mo naniniwala naman talaga ako, it's just that, syempre sa mga kagaya ko parang ang imposible lang ng idea na 'yan especially when if comes to same sex relationship. Siguro para sa iba ay nagwo-work pero sa'kin ay-you know, hopeless ako riyan. Kaya kapag may nakikita akong mga same sex couples ay naiinggit ako tapos ang ending mag i-imagine ako ng mga bagay na mag c-cause ng ikasasakit ko ng feelings ko kasi 'di ba marerealize mo na hindi naman ito sa'yo mangyayari. Minsan din ay na i-insecure na lang ako. Tsaka mostly rin kasi ay puro sex lang ang habol nila. Ayoko naman no'n." mahaba kong salaysay. "Kaya pala." nasabi niya na lang. "Siguro dahil ito na rin ang naging coping mechanism ko para maprotektahan ko ang feelings ko sa mga bagay na makasasakit sa akin emotionally. Unconciously ay nadedevelop ko na. Kaya ang ending na suppress na lang. Kaysa naman mag suffer ako sa mga sarili ko lang namang pag-iisip which is not healthy, why not i-suppress ko na lang diba?" "Pero hindi mo ba naisip na it takes time to wait for the perfect moment and it will be worth it?" "Alam mo. Sa totoo lang, palagi ko 'yang naiisip. Talagang na o-overshadow lang ng realization ko na imposibleng mangyari." "Pero, heto ka ngayon. Susubukan mo nang magmahal sa kabila ng beliefs mo." aniya. "Kasi may tiwala ako sa'yo." napangiti ako sa kanya kaya napangiti rin siya.
Trapped with the Cactus-Lover by hannarie_21
46 parts Complete
"You're my betrothed." "Naliligaw ka, Miss." Inis na isasara ko na sana yung pinto ng humarang sya doon. "I don't think so. You're Terry Alcatraz right?" Terry has never been terrified all her life, ngayon lang. As she is now standing infront of a Goddess in the form of this woman with 5'10 height, pinkish white skin na hindi yata sanay sa araw, ash gray hair, at yung malalamlam na mga mata na akala mo laging inaantok. Am I still dreaming? "Sino ka ba?" "I'm your betrothed." Hay nako. May baliw na naman na naligaw. I pity her. Maganda nga. Baliw naman. "You got it wrong. Babae ako, Miss." Tsk. Bibigyan ka na nga lang din ng kapareha. Babae pa na mas maganda sayo at may saltik sa utak. Where's justice? "No. I'm in the right place. We're engaged." "Baliw ka ba?" Asar na tanong ko na sa kanya. Nauubos na ang pasensya ko dahil inaantok pa ko. Nagtatakang tiningnan ako ng mga matang kulay tsokolate na iyon. "Me?" Hinagod pa ako nito ng tingin mula ulo hanggang paa. "Shit, why am I trapped with you? I wonder. I could have atleast chose a better one. My toenails is way more appealing than you!" Ano daw? Sa sobrang inis ko ay hindi ko napigilang hubarin ang suot kong house slippers at batuhin sya niyon. Sino ba naman ang hindi maiinis? Kagigising mo lang ay may kakatok na sa tapat ng pintuan nyo para lang mangtrip. Pagkatapos sasabayan pa ng panglalait. Tila naman umurong lahat ng tapang ko ng mag angat ng tingin mula sa tsinelas na tumama sa pisngi nito ang babaeng iyon na may pares ng kulay tsokolateng mata. She gave me a chillin' smile pagkatapos ay dinampot ang tsinelas ko saka ubod ng lakas na binato din sakin yung tsinelas ko. Fudge! My pretty face! "There, we're quits. That's what engaged people do. They give and take." pagkatapos ay ngumiti ng pagkatamis tamis na akala mo santita. "Hmm. Bakit parang mas maganda pa sayo yung slippers mo? You could have bought a face too." Ano daw? Papatayin ko talaga tong baliw na babaeng ito. ***
You may also like
Slide 1 of 9
Unknown Reason cover
Obsessive Desire (GXG) cover
Hey, I Love You! cover
banda rito, banda diyan sabay kembot (complete) cover
The Journey Of Ayesha Delmundo Reyal (GxG)  cover
Ang lalaki sa larawan cover
Into You BxB (COMPLETED) cover
REINCARNATED AS BINIBINI IN 1741 cover
Trapped with the Cactus-Lover cover

Unknown Reason

28 parts Complete

"Bakit nga ba minsan na me-mental block ang isang manunulat?" Tanong ko sakanya out of nowhere. Napatigil sya at tumingin sakin saglit bago pinag patuloy nya muli ang pag lalakad. "Depende siguro sa manunulat" panimula nyang sagot. "Its either wala talaga syang maisip na isulat at sabihin or baka dahil sa sobrang dami nyang gustong sabihin hindi nya alam kung paano ito isusulat sa paraang maiintidihan ng mambabasa yung nais nyang iparating.." "Naiintindihan mo ba?" Tanong nya sakin at bahagya ulit sumulyap sa pwesto ko. "*chuckles* oo naman" sagot ko sakanya at inunahan syang mag lakad ngunit huminto din pag karaan. "Alam mo? Siguro tama ka. Sa sobrang dami ko ngang gustong sabihin sayo, hindi ko na alam kung saan at paano ako mag sisimula. Ni hindi ko nga alam kung bakit gusto ko yon sabihin sayo? Wala naman akong maisip na rason kung bakit kailangan mo pang malaman. Tsaka, pakiramdam ko napaka nonsense naman ng mga dapat na sasabihin ko" "Kahit hindi mo alam yung dahilan kung bakit-kahit wala kang maisip na rason, Kahit nonsense pa yan sabihin mo pa din... Makikinig ako" Aniya. Napatingin ako sa gawi nya dahilan para makita ko kung pano nya sinuklay gamit ng kamay nya ang buhok nya palikod pag katapos ay tumingala para makita ang mga bituing nag kalat sa langit. "Pero hindi ko nga alam kung saan ako mag sisimula." Bulong na sabi ko, sapat na marinig at ikalingon nya sa gawi ko. "Edi simulan mo sa umpisa" nakangiti nyang sabi. "Umpisahan mo kung san tayo unang nagkakilala"