Survive

Lynn Masters.Positief.

'Lynn Masters...'

Ik open mijn ogen.

'Positief.'

Het komt nog niet aan, maar er gaat meteen een rilling door mijn lijf. Ik schreeuw, ik gil, ik wil rennen, maar ik zit vast aan de witte stoel. Dan valt alles onder me weg.

Toen ik zelf merkte dat ik het virus had wilde ik vluchten. En dat deed ik. Vluchten, van mijn tweelingbroer Sem, van mijn beste vriendin Bente, van mijn thuis, maar vooral van mezelf. Ik vluchtte, onwetend dat dat niet meer kan in deze wereld.