ΕΣΥ...μου αρκείς♥*Υπό διόρθωση✨*

Ανέβηκα και το τελευταίο σκαλί και αισθάνθηκα ένα κύμα κρύου αέρα κοντά στην μέση μου.Αμέσως μετά τον είδα να ανοίγει την μεγάλη πόρτα του τελευταίου ορόφου που έβγαζε στην ταράτσα του κτηρίου."Μετά από εσάς πριγκίπισσα"άφησα ένα μικρό χαχανητό με την έκφραση που μόλις είχε χρησιμοποιήσει.Όταν το κατάλαβε τα χείλη του τεντώθηκαν σχηματίζοντας τα όπως πάντα φανερά του λακάκια και μαζι και ένα αθώο χαμόγελο που διήρκησε μία στιγμή.Περνώντας πρώτη αντίκρισα το μαγευτικό βράδυ στο Μαϊάμι και έμεινα αποσβολωμένη μπροστά στο θέαμα.Προχωρήσαμε προς τα μπρος και φτάσαμε στα σιδερένια κάγκελα κρατώντας απόσταση ασφαλείας από αυτά,καθώς νόμιζε κανείς πως θα έπευτε λίγο αν τον ζάλιζε το ελαυρύ ρεύμα του αέρα.Από εκεί στην ευθεία του ματιού σου απλωνόταν όλη η πολιτεία.Πριν ανέβουμε εδώ δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ οτι θα έβλεπα μια τόσο καταπληκτική θέα που στολιζόταν και από το σβησμένο πλέον ηλιοβασίλεμα.
*****ο ολοκρηρωμένος πρόλογος στο πρώτο κεφάλαιο*****