Başucumdaki felaket

Verayı kaybedişimden sonra bir hayli dağılmıştım bu eksikliği her an hissedebiliyordum. Hala kulağımın dibinde nefes alışını hissediyorum belki de hiçbir zaman bunu unutamayacağım. Unutmakta istemem yine de biraz da olsa toparlanmam gerek elimden geleni yapıyorum; her defasında da olmadığını fark ediyorum ya da yardıma ihtiyacım var bir gereksinim gibi elimden tutup düştüğüm bu derin kuyudan çıkarabilecek birilerini arıyorum; Ah Vera zamansız gidişin....