Benim masalım onunla birlikte başladı.Sanki hiç kimsenin sahip olamayacağı güzellikte olan bir rüya gibiydi... Sonra ise başında söylenmesi gereken tekerlemeyi benim masalımın ortasında söylediler ;''Bir varmış,bir yokmuş''. Devamında ise o rüya kabusa dönüştü. Kendi karanlık kabusuma doğru yürürken bir ışık belirdi karşımda. Koşmaya başladım ona doğru. Tek umudum diğer masallarda olduğu gibi son anda bütün her şeyi düzelten kişi olmasıydı. Beni kurtaran kişi. Elbette öyle değildi. Herşey daha yeni başlıyordu.