GÖKYÜZÜMÜN KARANLIĞI

Kelimeler yetmez derlerdi de inanmazdım. Şimdilerde bunu çok iyi anlıyorum. İnsan yazdıkça fark ediyor, aslında anlatamadığı bir çok şeyi olduğunu ve o bir çok şeyin her şeyden değerli olduğunu.
Ve diyor kadın:
- Sen benim bir çok şeyim oldun. Anlatamadığım veyahut anlatıp da yaşayamadığım.
Şimdi gözlerimi aç ve iyi bak!
Gördüğün her yerde sen varsın. Gökyüzümün aydınlığı da karanlığı da sensin. Sen herkesin gördüğü, kimsenin bilemediği bir çok şeysin.
Ve son kez seslendi:
- Kendimi sana fazla kaptırdım "Gökyüzümün Karanlığı." Kurtar beni bu karanlıktan.