Yarınlara uyandığım her sabah benim için artık sıradandı. Yalnızlığı her geçen gün benimsiyor kalbimin kırıklarını yavaş yavaş onarıyordum. Henüz 16 yaşındaydım. Ayrı bir evde kalmak için küçük sayılırdım. Tüm masrafları karşılayan birinin olması en azından okuldan mahrum kalmamamı sağlıyordu. Bu masrafları karşılayan hiç görmediğim ailemden her kimse her ay bir de para gönderiyordu...All Rights Reserved
1 part