35 Partes Concluida Burnu zedeleyen ağır koku, uzun, pis tırnaklar, yaralar ve kirden seçilmeyen bir yüz... Çim yeşili parlak gözler.
Kuzey Irak'ta esir düşmüş Teğmen Umay ve kekeme bir adam.
Artık küçük bir çocuğun zekasıyla eşdeğer değildi Özgür'ün aklı. Yazıyor, okuyor, para sayabiliyor ve teklemeden konuşuyordu. En büyük değişiklikte yüreğindeydi. Umay'ını istesede ilk başlardaki gibi öğretmeni, arkadaşı olarak göremezdi. Yeşillerine can veren Umay'ın toprak gözleriydi.
Ancak bir sorun vardı, her an kampı Türkler basabilirdi. Bu da Özgür'ün ölümü, Umay'ın yaşamına geri dönmesi demekti.
|Terör sempatizmi yoktur. İntihar Timi kitabının ikincisidir, ancak ilk kitabı okumak şart DEĞİLDİR. Herhangi bir bağlantı yoktur.|