Karşım boştu bu beni her zaman rahatlatmıştı.Sanki koca bir sahilin en güzel köşesi benim gibiydi,gözüm ilerde oturan kızlara takıldı kıkırdıyorlardı,biri açık tenli birazca kilolu diğeri ise ondan daha güzel açık uzun kızıl saçlı. Kafamı çevirip dışarı baktım. Hoş bu sadece anlamsız bir eylemdi benim için, yoksa neden bakayım her gün düzinelerce gördüğüm arabalara! Bu beni biraz değişik bir ruh haline sokuyordu. Çok mu düşünüyorum acaba ? Evet bence çok fazla ! Bu düşünme işinde öyle bir ustalaştım ki , düşünürken kendime yalan bile söylüyorum. Sürekli hayal kuruyorum acaba otuzuna merdiven dayamış bir kadınının hayaller dünyasına dalması normal midir ? Her şeyden önce ben normal miyim ? Tüm bu soru sormalar, hayallere dalmalar iki şeye delalettir; ya aptalsınız ya da zeki...