Babasının Kızı

Babasından şikayet eden kızları can kulağıyla dinlerdim hep. Benim kavga edebilecek bir babam olmadı. Kavga ettiğimizde gelip özür dileyecek bir babam olmadı. Dinlediğim müzikleri, izlediğim filmleri, okuduğum kitapları, giydiğim elbiseleri gizlice kontrol eden bir babam olmadı. Eve beş dakika geç gelsem başıma kötü bir iş gelmiş olabileceğini dünüşen bir babam olmadı. Çevremin beni kötü yola düşürmeye çalışan adamlarla dolu olduğunu düşünen bir babam olmadı. Evet vardı herkesin kavgalı olduğu bir babası. Ancak bütün o kavgalardan sonra dönüp dolaşıp barışmışlardı. Birbirlerini anlamış, herşeyi affetmiş tekrar eski günlere dönmüşlerdi. Çünkü bir kızın kalbi her zaman babasına aittir. Babanın kalbi de kızına. Benim hiç kalbim olmadı.