Eline ameliyathane masasının yanındaki masadan kesici, bıçak gibi bir şeyi alıp karşısındaki kıllı bedenin şişmiş karnına sapladı. Ufak bir hırlama sesi duyulurken Klaus karşısında yatan neredeyse kurt olan şeyin karnını tamamen ikiye ayırdı ve organlarının arasındaki küçük keseyi de nazikçe keserek içindeki küçücük bedeni bir eline alıp, diğer elindeki bıçakla kordonu kesti. Yapması gerekeni yapmıştı. Fakat zamanında yetişip yetişmediğini hala bilmiyordu. Artık iki eliyle birden tuttuğu bedene baktı, Kalp atışları öylesine yavaştı ki! Ve… nefes almıyordu! Kahretsin! Geç kalmıştı! Kalbi duruyordu ve dünyanın en güçlü yaratığı ne yapacağını bilmiyordu! Neredeyse bir avucuna sığacak kadar ufak olan güçsüz zayıf ve mücadeleye daha girmeden kaybetmiş şeye son bir kez daha baktı. Gözlerini yumdu sımsıkı…
Kızım…
NOT: İstenmeyen bir şekilde sonlanmak zorunda kalmıştır, okuyucunun dikkatine!
"Fadime'yi Furtuna'nın kalbine yerleştireceğiz."
Furtuna köyünün kalbinden arazi alan Koçariler, kime ait olduğunu göstermek için Fadime Koçari'yi, onu koruyacak adamlarla birlikte oraya yerleştirir.
"Seninle düşmanluk etmek benim için onurdur Fadime Koçari."
İntikam yolunda atılmış her adım geçmişlerinden bir parçayı Fadime'nin önüne atıyordu. Belirsiz olan bu yolun sonu nasıl oluyor da İso'nun kalbine çıkıyordu?
"İkimizin adı aynı cümlede yan yana geçiyorsa biz bir suç işliyoruz demektir."
"Çokça günah işledin.
Favori suçun neden benim?"