-Nasılsın?
-İyiyim.
-Peki gözlerin neden aksini söylüyor?
-Çünkü o şerefsizlere yalan söylemeyi öğretemedim.
Kirli, pis, ve kokuşmuş bu hayatta en büyük vebali omuzlarımda taşıyarak yaşamaya çalışıyorum. Bunca yıllık hayatımda beni mutlu eden tek bir insan dahi yok yanımda. Bu benim cezam... Hayata tutunmaya çalışırken hayattan kopardığım canın bana cezası, ve ben bu ceza ile hayatım boyunca yaşamaya mahkumum. İsyan etmeye bile hakkım yok, çünkü haksızım. Her zaman olduğu gibi...
Ben Armina ismim dışında kendim hakkında tek bir şey bile bilmeyen aciz ve zavallı bir insanım. Kirli ruhlu, kirli bir insan...
Bu cezayı sonuna kadar yaşayacağım, çünkü bunu hakettim...