Si Andrea Wesley ay isang babaeng estudyante na carefree at makulit, pero noon 'yon. Simula ng maging grade 10 student siya may naintindihan siyang isang bagay. She understand that nobody would stay by her side forever, even the most important person in her life. Sarili niya lang ang makakatulong sa kanya, kaya she keep working hard.
Until her smiles became full of sadness. Until she can't remember the old Andrea.
Kaya gabi-gabi, matapos ang nakakapagod na umaga, pupuwesto si Andrea sa kanyang higaan at hahayaang tumulo ang luha sa kanyang pisngi. Yayakapin niya nang mahigpit ang paborito niyang stuff toy na unan, na nagngangalang Momochi dahil ito nalang ang nagpapakalma sa kanya.
But she doesn't know what kind of future awaits for her when she accidentally bumped to Kingsley. The boy who showed her something more beautiful... is it love?
Oh no, Andrea needs to know something before the time runs out...
=-=-=
Teen Fiction, Romance, Young adult, Humor, Mystery, Drama.
Written by HinaChan_9
S T A R T E D : June 19, 2020
C O M P L E T E D :
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.