Adım Açelya. Açelya Yörük. Daha 22. yaşımda doğum günümde sevdiklerimden,ailemden,evimden,özgürlüğümden mahrum kaldım. Ben bu pis duvarların arasında mahkum kaldım. Özledim... En çokta kendimi. Eski beni özledim... Bir yıl boyunca tek bir ses duyamamak nedir bilir misin? Bir yıl boyunca pislik içinde yaşamak... En kötüsü de nedenini bilmemek. 23 yaşıma girdiğim gün o duvarlardan kurtuldum... Herkes beni bekliyor,herkes beni özlüyor... Büyük yalan! En büyük acılarımı o bataklıktan kurtulunca çektim. Gerçekleri kurtulunca öğrendim. Ne büyük hayal kırıklığıdır,herkesin seni beklediği umuduyla onlara koşup,sonra o yolda tek başına yavaş yavaş yürümek. Delirmeden hayatta kalmak zorundayım. Eğilmeden hesap sormak zorundayım. Pes etmeden intikam alacağım!...
34 parts