ASKERİYE DOKTORU
  • LECTURAS 44,271
  • Votos 1,560
  • Partes 7
  • LECTURAS 44,271
  • Votos 1,560
  • Partes 7
Continúa, Has publicado ene 07, 2018
Küçük kız dedesinin kucağında babasının aramasını bekliyordu. Babasını bilmiyordu sadece annesi, babaannesi ve dedesi hergün aynı saatte konuştuğu kişinin babası olduğunu söylüyorlardı. Küçük kız babasına çok kızgındı.Çünkü babası yanına hiç gelmiyordu. Sadece telefonla konuşuyorlardı. Aslında küçük kız dinliyor babası konuşuyordu. Küçük kızın dediği tek şey sadece ''ne zaman geleceksin?'' oluyordu. Bilmiyordu bu sözün bir ok olup babasının yüreyine saplandiğinı yüce dağların üzerine geldiğini bilmiyordu. Bilmiyordu babasının bir an önce askerliğinin bitimesini beklediğini. Bir an önce ailesine kavuşmak için izin kullanmadığını. Bilmiyordu babasının her gün belki bugün ''baba'' der sesini duyarım diye aradığını....
Küçük kız babasına bugün baba diyecekti ama bu sözün babasının duyduğu son söz olduğunu, kendisinin de babasıyla konuştuğu son telefon görüşmesi olduğunu ne küçük kız biliyordu ne de babası..

Baslama tarihi: 07/02/2018
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir ASKERİYE DOKTORU a tu biblioteca y recibir actualizaciones
O
#4al
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
SİYAHİR  de ben1deniz
15 Partes Continúa
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
ALMİLA(Gerçek Ailem) cover
DİRENİŞ cover
HUDUT cover
SİYAHİR  cover
Mafyamı +18 cover
Yüzbaşı "Kan"🩸 cover
üvey Ablamm gxg cover
KAN VE KEMİK cover
Alçin Sönmez  cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover

ALMİLA(Gerçek Ailem)

22 Partes Continúa

Düşünsenize 17 yıl boyunca yaşadığınız aile, gerçek aileniz değil. 6 abi, 1 ikiz ve 1 kardeşin var.