Ağlarken sesim çıkmasın diye kullandığım sol elimi ağzımdan çekerek, telefonu tutan sağ elimi kavradım. Buğlu görüşüm, yazdıklarımı okumamda hiç yardımcı olmuyordu. Gözlerimi kapatırken, titreyen parmağımla mesajı sildim. Sonuçta yazdığım şeyleri yapacak cesaretim yoktu. ... "...-ç şu kapıyı! Aç diyorum beni duyuyor musun?!... Açsana!.. Nolur..." Kapının yumruklanma sesiyle beraber uyandım. Biri kapıyı açmam için bağırıyordu. Hemen yataktan kalktım ve zaten küçük olan yurt odasında kapıya doğru ilerledim. Bağırma sesi bi anda yalvarmaya dönüşmüştü. Ya da kapıda bekleyen kişi uzun süredir oradaydı. Kapı kolunu aşağı indirdim ve kapıyı kendime doğru çekerken söylenmeye başladım. " Noluyor BE! Sabah sabah bu ne gürül-!.." Birden üzerime düşen ve boynuma dolanan kollarla geriye doğru afalladım. "AHK! Allah Belanı Vermesin! Kafam..!". Düşmüştük...All Rights Reserved