YABANCI

O, düşmanını, önünde diz çöktürecek cinsten güzel ve yakıcı bir hiddete sahip kızıl levinli bir adamdı. Saçları kömür karasından farksız ve belki daha koyu hüviyetli bir cesaretti. O, kısık, uzun kirpiklerinin altındaki cesur hiddetiyle kavurucu gözü karalığa sahip bir adamdı. Ve o, alevlerin isinden çaldığı kömür karasını avuçiçlerine bulaştırmış kor kadındı. Karanlıkları belki de tünelin ucundaki ışığın çizdiği yeni bir hayatı aralıyordu. Bilinmezlik sır gibi düğüm düğüm olurken sırları aralayan sorulardaki cevaba benzeyen aydınlıktı. Her şey bir hiçti. Zaman. Ve sabır.