Bir insanı kaybetmek nasıl bir duygu bilir misiniz?
Ben biliyorum.
O soğuk tene sarılmak,
O soğuk teni öpmek,
Yada o soğuk yüze son kez bakmak.
Bilmiyorsunuz demi ?
Ben o gün ilk defa kaybettim,
İlk defa yıkıldım,
İnanmadım,inanamazdım, beni bırakıp gittiğine inanamazdım.
Ölmedi dedim , gelecek o dedim , seyahate gitti gelecek dedim.
Bekledim , bekledim , bekledim , GELMEDİ
Sonra bir gün mezar'esine gittim
Otlar kaplamış hep , koparmak istedim koparamadım ağlamaktan... Gözyaşlarım dinmek bilmedi . Acı verdi bana onun mezar'esine gitmek. Çok utandım , neden bilmiyorum sonra kendime keşke dedim , onun yerine ben ölseydim.
KEŞKE...
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...