ÖLÜM KOKAN KADIN◈

Kitap kapağı: desing knights

Benim yıldızlarımın ardında, gezegenler yok. Benim düşlerimin ardında, korkulara saklanan küçük bir çocuk var. Ve yeniden benim düşlerimin ardında, parça parça toplanmayı

Bekleyen kalpler var.Acı çekmiş insanlar, koşmadan önce nefes almayı unutmuşlar, ölümü duayla bekleyen insanlar, bunlar benim yıldızlarımın ardındaki gezegenler işte.

Senin kabullenmek istemediğin aşk, benim dünyamı oluşturan hava, kara, su parçaları. Sana diyeceğim o ki, sen gezegenlerini tek kişi üstüne kurma. Sen küçük bir çocukmuş gibi, hayallerin

Arkasına korkakça sığınma. Ve sen kalbini parça parça etmelerine izin verme. Acı çektirme kendine gül yalandanda olsa, koşmadan önce derince çek havayı içine çekemediğin,

Özlemini duyduğun koku gibi. Sen ölümü düşleme yaşayan ölüler gibi, sen onlardan değilsin. Sen benim gibi olma, gezegenlerin mutluluğun üstüne kurulsun. Bir mutluluk değil bissürü

Mutluluk sebebin olsun. Sen gülümse yerler yarılsın. Sen ağla, başını koyamadağın o omuz kırılan kanatların gibi kırılıp, hala havada kalmaya çalışan başın gibi eğilir.

--UMARIM--