Karanlığın Aydınlık Yüzü

Gözlerini bana dikti. Çapkınca bir sırıtma oluştu yüzünde. Zaman geçtikçe daha çok korkmaya başlıyordum. Sigarasını ağzına tekrardan aldı ve beni hayran bırakacak şekilde geri üfledi. "Burada ne arıyorsun?" Dedi. "B-ben" demeye kalmadan "Kayıp mı oldun?" Dedi. Kafamı olumlu anlamda salladım. "Neden burada kayıp oldun başka bir yerde olamıyor musun?" Dedi. Daha demin bana neden burada kayıp mı oldun dedi. "Keyif işte her yere gidesi geliyor." dedim. "Biraz da burada kayıp olmak istedi ne yapıyım." dedim sonradan. Birden bana yaklaşmasıyla irkildim. Bana her bir adım geldiğinde ben de bir adım geri gidiyordum. Sonunda tam arkamı dönüp koşayım derken duvarı görmemle olduğum yerde kaldım. Ensemdeki nefes yüzünden sessizce yutkundum. Yüzünü boynuma götürmeye başladı. Olduğum yerde donup kalmıştım. "Çok güzel kokuyorsun." demesi hiç beklemeyeceğim bir cümleydi. Belimde kollar hissedince harekete geçmem gerektiğini anladım. "Ben eve gitsem ve burada yaşananları unutsam ha ne dersin?" Diye sordum. Kulağımda gülüşünü duyduğumda bir rahatlama hissettim. Huzur veriyordu sanki. "Seni zaten bırakacağım güzelim." dedi kulağıma. Bu çok tahrik ediciydi. "Şöyle yapma" dedim. "Huylanıyorsun" dedi. "Bu yaşta bu zeka" diye geçirdim içimden. "Gidebilirsin." dedi benden ayrılıp. Biraz rahatlama geldi ve yanından geçip hızlıca ilerlemeye başladım.

●●●●●●

➡19.01.2018⬅

♣Tüm hakları saklıdır.

♣Küfür vardır.

#☆BuYıldızHepSizinleOlsun.

●●●●●●