0539***: daha iyi bir fikrim varsa? marsel: nedir? 0539***: bacaklarımın arasına gireceğin bir fikir? -cinsellik içerir-

Yıllar önce saklanan bir sır 🩶

Aile zoruyla evlendirilen adam, karısını gerdek gecesinin sabahında boşar. Boşanan kadının namusuna laf gelir ve yaşlı adamla evlenmek zorunda kalır. Yıllar sonra gerçek aşkı bulan kadın. Bu hikaye, gerçek hayattan ilham alınarak kurgulanmıştır. Karakterler, olaylar, zaman ve mekan tamamen yazarın hayal gücüyle yazılmıştır.

Dolandırıcı: Atarlı giderli kızımızın baba sorunları var demek Ne oldu terk mi etti yoksa? Siz: Siktir git. Engeli kaldırmak için dokunun.

Dua: Senden hoşlandığımı en başından beri biliyordun. Dua: En çok üzen de buydu zaten. . . . 4 Ocak Cuma 2025 01:01

"Ahh... ağam..." diye mırıldandı lorin. "Teniniz... ateş gibi." Boran yavaşça aşağıya doğru indi. Lorinin bacaklarını iki yana ayırdı, dizlerini yatağa bastırdı. Lorinin nefesi hızlandı, göğsü inip kalkıyordu. Parmaklarını yastığı sıkarken, boranın dudakları onun en mahrem yerine ulaştı. Bir anda bütün vücudu kasıldı. "Ahh... evet... orası... ağam! Lütfen... devam et..." diye inledi, sesi neredeyse yalvarır gibiydi. Boranın dili her kıvrımında gezinirken, lorin kıvranıyor, yatağın çarşaflarını avuçluyordu. Bazen başını sağa sola atıyor, bazen vücudunu ona doğru bastırıyordu. "N'olur... ağam... bırakma... beni çıldırtıyorsun..." Boran onun zevkle titreyen hâline bakarken, dudaklarının arasında mırıldandı: "Senin bu hâlini izlemek... cehenneme bile değer, lorin." Lori'nin sesi artık kontrolsüzleşmişti. Titreyen bir sesle haykırdı: "İçime gir... ağam... lütfen! Dayanamıyorum artık!" Boran, kendini dizlerinin üzerine kaldırdı. Bedeninin ağırlığını lorine verdiğinde ikisinin nefesi birbirine karıştı. Bir bakış, bir temas... ve sonra tek bir hamlede birleştiler. Lorin çığlık attı. "Ahh! Daha... daha derin, ağam!"

Dünya çapında belli başlı kitlesi olan bir aktör arkadaşına sinirlenip mesaj atar fakat mesaj attığı kişi aynı ülke sınırları içinde yaşadığı bir Türk kızıdır.

Biz bir birimize ya ihanet ederiz, ya da öldürürüz 🩶

"Burası... benim evim değil," diye fısıldadım, sesim titrek ve zayıftı. Massimo hafifçe başını bana yaklaştırdı, gözlerini yüzüme sabitleyerek beni inceledi. "İtalya'ya gidene kadar burası senin evin," dedi, sesi yumuşaktı ama arkasında sert bir kesinlik vardı. "Yeni hayatına hoş geldin, piccola mia. (Küçüğüm)" "Evime gitmek istiyorum," dedim, boğazımdaki düğümü bastırarak. Massimo hafifçe gülümsedi ama bu gülümseme eğlenen birinin gülümsemesi değildi. "Aslında seni zaten yanıma alacaktım..." dedi ve başını hafifçe yana eğerek beni süzmeye devam etti. "Ama duymaman gereken şeyleri duydun, Amore mio (Sevgilim). Bu yüzden, her şey benim için daha da kolaylaştı." "Benden ne istiyorsunuz?" dedim, sesim hala titriyordu, en azından konuşabiliyordum. "Size istemeden bir şey mi yaptım? Bakın, özür dilerim. Ne yaptıysam pişmanım. Lütfen... bırakın gideyim." "Gitmeyi artık unut, bella mia (Güzelim.)" Nefesim kesildi. "Bundan sonra burada, benim yanımda olacaksın," diye devam etti. Parmağını hafifçe çeneme dokundurup yüzümü kendisine çevirdi. Gözlerini gözlerime kilitlemişti, kaçmamı istemiyordu. Kaçamayacağımı biliyordu. "Ve yakında..." Gözleri karanlık bir ateş gibi parladı. "İtalya'da, yeni bir başlangıç yapacağız." İtalya... Yeni bir başlangıç mı? Boğazımdaki düğüm daha da sıkılaştı.

Lodos: Ay'ım Lodos: Güneş'im Lodos: Perim, güzel kızım. 25 Eylül 2025.