İMTİHAN

Dans ederken öğrendim ; unutmayı , hatırlamayı..
Piyano çalarken öğrendim ; uçmayı , uzaklaşmayı..
Ve sen baba.
Sen yokken öğrendim ; babalığı , babasızlığı..
Bana göre küçük anneme göre kazık kadar yaşımda kaybetmiştim babamı. Ve yine benim için saçma ama sonradan büyüleyici bir aşka yelken açmıştım kollarımı.
Bir yandan sevdiğim adamı kaybetmişlik hissi varken o boşluğu dolduran adam. Hem ağabey hem baba oldun bana. Sen çocuk ; merhem oldun yaralarıma.
GÜÇHAN YANIÇ.
Seni asla unutmayacağım...