"Biz; seninle, neyiz biliyor musun, Hediye?" Diye mırıldandı, kirpiklerine geceyi astığım adam. Omurgasının altında ruhumun zevahirini taşıyan, ihtilâlim. Sertçe yutkunup, biraz daha sokuldum gecemin sıcak sinesine. Hemen sardı bedenimi sanki bunu bekliyormuş gibi. Yüzünü anlamsızca irdelediğimde, kızıl dudakları sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Zehir bütün bedenime ilmek ilmek işlendi. Kafasını hafifçe eğip; alnını, alnıma yasladı. Alnında atan nabzı kendi tenimde hissettim. O atan nabzı, bir kez daha tenime kazıdım. Cehennem kapıları aralandığın da sıcak nefesini dudaklarıma nakşetti.
"Biz, seninle; cennetin, cehennemin yüreğinde hayat bulmuş hâliyiz."
İlk yayımlanma tarihi: 20 ocak 2018
Bitiş Tarihi: 16 Nisan 2019
Birkaç hafta önce koltuğumda oturmuş işsiz kaldığım gerçeğiyle yanaktan öpüşmeli bir selamlaşma gerçekleştirdiğim zaman sevgili kardeşimin hemen karşımdaki koltukta oturmuş bana murphy kanunlarından bahsettiğini hatırlıyordum. Murphy hakkında bulduğu yazıyı okurken anlattıkları o kadar saçma gelmişti ki söylediklerinin yarısını dinlememiştim. Ancak kardeşimin okuduğu o uzun metinden aklımda kalan bir cümle vardı; 'Bir şeylerin ters gitmesi bir doğa kanunudur. Bu yüzden her şey yolunda gidiyor gibi görünüyorsa dikkat edin; mutlaka ters giden bir şeyler vardır.'
Kız kardeşim bunu bana ilk söylediğinde ona bunların ne kadar saçma teoriler olduğunu ve vaktini böyle çöp etmemesini söylemiştim. Ancak murphy'nin benden intikamını böyle alacağını bilseydim asla o şekilde konuşmazdım.