Bana Çocukluğumu Geri Ver Yine İçinde Sen Olma

Denizden gelen esinti insanların ruhlarında çok tedavi edici bir derman gibi gözükse de acılarınız, hatalarınız telafi edilemeyecek derecede ise o esinti sizi üzmekten, ağlatmaktan başka hiçbir işe yaramaz... Yakamozun o parlak ışığı karşısında kendime söz verdim. Kadere inat her şeyi değiştirebileceğime inandım... Kimileri için burun kıvıracak bir yaşamı mucize gibi yaşatana şükretmek için zamanın geçmesini bekledim. Hayatımın dönüm noktalarında uçurumun eşiğinde, gözyaşlarımın gücü ile bu dünyaya gelme sebebimi sorguladım ve cevabını hep uçurum eşiklerinde buldum. Onarılamaz, telafi edilemez acılarımı geleceğe nasıl olumlu aktarırım sorusu cevabım oldu ve öyle yaptım... Hayatımı kadere teslim edemeyecek kadar bilinçliydim. Bazı şeyler ya bozuk gelirdi ya da sonradan bozulurdu... Ben gördüğümün gerisinde kalmayarak şanslı olan taraftım... Tamın ne olduğunu bilmediğimden tamlığın tadını bilmeyerek, tamlaşmaya çalıştım... Sonradan yarım kalmışlık değildi benim ki ve bunun yarım kalmışlıktan daha iyi olduğunu biliyordum.
Adım Müjgan...