Ey Aşk sen nelere kadirsin...
An olur göz görmez olur sana düşünce, an gelir bir el uzanmaz yere düşünce...
An gelir ruhumu alır sarmalarsın sıcacık bakışlara, an olur gark edersin son bulmaz kara kışlara...
Gün gelir bir kıvılcım olur düşersin yüreklere, gün gelir büyürsün yangın olup talan edersin...
Gün gelip yol alır senle yürekler umudun maviliklerinde, gün gelir alır yutarsın, kaybolur gider sevdalılar karanlığının derinliklerinde...
Ey Aşk sen nelere kadirsin...
Olmazı oldurur, öldü denilen aciz bedenlerimize yeniden can verirsin...
Gün gelir yaşamak dediğin zorunlulukta her gün binlerce kez öldürürsün...
Senle huzur bulurken ruhlarımız bir bedende...
Zamanın sonsuz boşluğuna esir düşmüş iki çocuk varmış. Biri dünyada yaşamaya devam etmiş verdiği sözü tutarak. Diğerine ne olduğunu bilmiyor insanlık..!