.........
"Aynı hataya tekrar düşemem Harry, ben-" daha fazla devam edemedim çünkü kalbini kırmaktan deli gibi korkuyordum.
"Ben bir hata değilim." Gözümün içine bakarak bunları söylemesi hiçte yardımcı olmuyordu. İki elimi de avuçlarının içine alıp sıkıca sardı.
Harry Styles bir hata değildi, öyle olsa bile dünyadaki en güzel hata o olurdu. Haklıydı, her zamanki gibi haklıydı ve bu farkındalık inadımdan vazgeçip ona güvenmem için son damlaydı.
Avuçlarından ellerimi kurtarıp kollarımı vucuduna doladım. Şakağımı omzuna yaslayıp dudaklarımı boynuna yerleştirdim. Belimden tutup beni bedenine yasladı. Yanağını başımın üzerinde dinlendiriyordu.
Sıcak nefesimi dışarı verirken cevabını bildiğim soruyu bu sefer ona ben sordum. "Benimle evlenir misin?"
Dudaklarından ufak bir kıkırtı dışarı kaçtı. Kafasını geriye çekip yüzümü görmek için kendine alan yarattı. Avucunu yanağıma getirdi, derin bir nefes çekip elinin sıcaklığına kendimi bastırdım.
Sonra beni öptü. Karnım da garip bir his oluştu, buz gibi hissederken içim güneş kadar sıcaktı. Onu ilk defa öpmüyordum elbette ama kelimelerde ikimizde iyi değildik ve ben bunun "evet" demek olduğunu biliyordum.
........
barış alper, takımının eski kaptanı semih'in bakışlarını yanlış yorumlar.
-yarı texting, barış alper × semih
311024
***
bu hikayedeki tüm karakter ve olayların gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.