Η ζωή ήταν πάντα για μένα δύσκολη. Από κάθε οπτική γωνία. Από κάθε μοίρα της ψυχής μου, ίσως άμα κοιτούσες λίγο καλύτερα, πιο προσεκτικά , ίσως παρατηρούςες τι πηγαίνει λάθος με μένα. Ήταν όμως η μοίρα μου ετούτη; Ή απλά ένα λάθος των γονιών μου; Ή μήπως, καλύτερα, η ύπαρξη μου έφταιγε για αυτό το απόλυτο χάος; Ένα ξέρω. Πως μετά από όσα άκουσα, είδα, πόσο μάλλον πέρασα στη ζωή μου, χρειαζόμουν έναν σωτήρα. Κι εγώ είχα την τύχη να τον γνωρίσω. Να εξερευνήσω κάθε εκατοστό της ψυχής του, να τον αγγίξω, να σιγουρευτώ πως στα αληθινά υπάρχει ένα άτομο που να μη με απογοητεύσει, παρά μόνο να μου χαρίζει ευτυχία. Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Ένα ηλιόλουστο απόγευμα του Απρίλη...
Η Αντα εφυγε σαν κυνηγημενη απο την Κρητη.
Μολις στα 18 της χρονια αναγκαστηκε να αφησει την οικογενεια της, τους φιλους , την πατριδα και οτι αλλο γνωριμο στην μεχρι τοτε ζωη της. Αφησε ομως και κατι ακομη. Τον μεγαλο της ερωτα. Τον Δημητρη Γιανακκακη.
Δωδεκα χρονια αργοτερα αποφασιζει να επιστρεψει πισω για να κλεισει τους λογαριασμους της με το παρελθον.Μονο που τωρα δεν ειναι το αθωο κοριτσι που ηταν οταν εφυγε για την Αμερικη . Τωρα ειναι μια καταξιωμενη εισαγγελεας με εναν γιο και εναν αρραβωνιστικο, τον οποιο προκειται να παντρευτει σε λιγους μηνες.
Νομιζε οτι ξεχασε .......
Ο Δημητρης, ομως, δεν ξεχασε ποτε και η επιστροφη της κοπελας που με τοσο παθος αγαπησε φερνει τα πανω-κατω στην ζωη του.
Θα προσπαθησει να την κανει να θυμηθει. Θα τα καταφερει ? Και πως να ανθισει ενας τετοιος ερωτας κατω απο μια μακροχρονια βεντετα που ξαναξυπνα ?