Ημερολόγιο Πλήξης

Αν η ζωή μου ήταν βιβλίο , θα ήταν πολιτικό δοκίμιο.Αν η ζωη μου ήταν ταινία , θα ήταν ντοκιμαντέρ για την ιστορία των κουμπιών.Αν η ζωή μου ήταν καφές , θα ήταν μονός ελληνικός μέτριος.Αν η ζωή μου ήταν γλυκό , θα ήταν νοσοκομειακή κρέμα με στέβια και τέλος αν η ζωή μου ήταν αστείο ο Θεός θα την κοιτούσε με ένα ελαφρύ μειδίασμα μόνο και μόνο απο ευγένεια.
Η ζωή μου ωστόσο δεν είναι ούτε ιστορία , ούτε ταινία , ούτε καφές , ούτε γλυκό , ούτε καν κρύο ανέκδοτο.Έχετε σκεφτεί τι είναι χειρότερο απο το να ζεις στα άκρα με δυσκολίες και σκαμπανεβάσματα να γεμίζουν απειλιτικά τη μέρα σου;Η απάντηση στην υποθετική ερώτηση που λίγοι έχουν καταφέρει πραγματικά να απαντήσουν είναι μία μόνο λέξη.ΜΙΑ.Το χειρότερο ή καλύτερα το Ό,ΤΙ χειρότερο μπορούσε να συμβεί σε τουτο το μάταιο κόσμο είναι να είσαι εγώ.Και να χαίρεστε που δεν γίνεται αυτό.Ονομάζομαι Μαριάνθη Παπαδοπούλου και ζω εδώ και 24 ολόκληρα χρόνια στην Αθήνα μαζί με τους γονείς μου.Ωστοσο όλοι με φωνάζουν Μία πρακτικά από πάντα , για πρακτικούς επίσης λόγους.