Sonunda beklenen yaz tatiline kavuşmuştuk. O gün etraf cıvıl cıvıldı. Güneş tepede sapsarı gülümsüyordu adeta. Gökyüzü her zamankinden daha bir maviydi,kuşların ötüş sesleri ve kanat çırpma sesleri insana neşe veriyordu. Ağaçlar,çimenler yemyeşil,çiçekler rengarenkti.
Küçük çocuklarda rengarenk giysilerini giyip,sokaklarda cıvıl cıvıl dolaşıyor,koşuyor,ip atlama,saklambaç gibi oyunlar oynuyorlardı.
Kimi aileler parklara gidip sohbet ediyor,kimileri de ellerine çantalarını almışlar denize gidiyorlardı...
Dünya daha bir farklıydı sanki o gün...
Daha bir şirin...
Daha bir neşeli...
Daha bir güzel...
Daha bir cıvıl cıvıl...
Daha bir tatlı...
Gelde o güne hayran olma. "Aslında o g ün" demem yanlış olur. Çünkü bütün bir yaz böyleydi. Ama o günün özelliği farklıydı hatta ve hatta bambaşkaydı.
Dışardaki hayat biraz önceki anlattığım gibi sürüp giderken ben nerede ve ne yapıyordum sizce ? Evet ,doğru bildiniz ! Sımsıcacık ve çok dağınık odamda mışıl mışıl uyuyordum. Ama bu tembellik çok fazla sürmedi. Yüzüme vuran güneş ışınları ve durmadan yüksek bir sesle çalan telefonumun sesi uyanmama sebep olmuştu.
İşte olay tam da burdan sonra başlıyordu. "YAZ MACERASI ." Peki ne mi oldu o yaz ?
Hadi o zaman okumaya başla !
İYİ OKUMALAR
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."