Aslında hiç bir şeyim yok, sadece kendimi çok kötü hissediyorum ama bu hissettiklerim çok fazla olaydan sonra oldu. Önce zamana bıraktım sonra Tanrı'ya bıraktım, baktım olmuyor, zaman beni bıraktı. İçimden kağıtlara kendimi dökmek geliyor ki rahatlayıp uyumak istiyorum. Gece vakti can çekişiyor göğüs kafesimin içinde duran beni ona hapsetmiş kalp parçası. Canım acıyor ama mutluymuşum buna alışmışım gibi, ruh halim gittikçe değişiyor.