MY EUPHORIC MEMORY

"You don't really love me" tumulo na yung luha ko pero nakangiti parin ako sa kanya.

"Siguro comportable ka lang sa existence ko pero alam ko na naman yan... na balang araw mangyayari din to... hinihintay ko lang na umamin ka at tanggapin mo yung katotohanan"

napanganga siya sa sinabi ko.

I already expected this pero ba't parang trumiple yata ang sakit.

yinakap ko siya sa huling pagkakataon at ngumiti
"Alagaan mo ang sarili mo ha. Nandito lang ako para sayo. kahit bilang kaibigan nalang"

pinapalaya na kita.

at umalis ako.
ang sakit sakit, andami na naming napagdaanan, andami na naming pinagsamahan.
at hindi ko akalain na hahantong kami sa posisyon na ito.