''Het regent harder dan ik hebben kan'' - Blof
Gebaseerd op eigen gevoel en ervaringen.
Meisje, 18 jaar, bloei van haar leven, maar met het gevoel dat ze niet thuis hoort in de wereld. Lees mee met haar dagelijkse problemen en struggles.
''Het spijt me als ik wat stoms ga doen. Het spijt me als ik je gekwetst hebt, het spijt me ontzettend maar je bent beter af zonder mij. Ik hou van je.''
Verwoest. Verslagen en vol verdriet laat ik me achterover vallen op mijn bed. Ik ben iemand die niet kan loslaten, die vergeeft, die doorgaat als het eigenlijk niet meer gaat. Iemand die blijft volhouden dat het wel goed komt, terwijl het eigenlijk helemaal verwoest en verrot is. Goed gelovig, noemen ze dat?