"MİNYONİKA" YENİ HESABIMDA YENİDEN YAZILACAKYTIR.
Tamay var. Hayata tutunabilmeye çalışan. Yazmayı ve çizim yapmayı alışkanlık haline getirip yeteneklerini sergileyen. Onun için dans tuttukudan ibaret, sevdiklerini her zmaan güldürmeyi seven. Tebessümüyle sıcaklık yayan.
Peren var. Onca insanın arasından kalp nakli olup hayallerde yaşayan. Çevresindekilere sıcak, dış dünyasına soğuk olan.
Melih var. Her zaman mutlu olmaya çalışan, saçmalıklarıyla, eğlenceli kişiliğiyle etrafını gülümseten.
Esprileriyle mahveden. Kıskanç tarafıyla kız arkadaşlarını koruyan.
Beste var. Arkadaşlarına çok değer veren, lazkızı olan.
Deste var. Utangaçlığıyla, saflığıyla.
Pamir var. Soğukluğuyla insanlara sert görünen ama özünde iyi biri olan. Aşka inanmayan. Çevresinde "Buz Kütlesi" lakabıyla bilinen.
Mirza var. Kardeş sevgisiyle eksik yaşayan.
Altan var. Karanlıklardan doğmuş ruhunu kurtaramayan. Gömüldükçe ışığa muhtaç olan. Hatırlayamadığı anıların peşine koşacak kadar aciz bir adam. Şimdi karşısına çıkacak olan umudu geri çevirecek mi? Yoksa bu çaresiz hallerini bir kenardan izleyecek mi?
"Herkesin bir hikayesi var!" Anketiyle okumaya başlayalım mı?
《》《》《》
Altan, "Beni o beyaz kağıda çizdiğin gibi mutluluğu çizebilir misin? Bana aydınlığı çizebilir misin? Bana çocukluğumu çizebilir misin! Bana tek çizebileceğin şey karanlıktan daha karanlık bir renk olur. Sana şunu tavsiye ederim Tamay. Beni beyaza değil, karanlığın içinde saklanan küçük çocuğu çiz. Siyahın en karanlık ton rengine çiz."
Tamay, "Bazen bu hayattan sıkılıp masallar aleminde yaşamak isterdim mesela...
Ya da Pembe düşlerin izinde gitmek isterdim.
Ama sonradan öğrendim. Çoğu masalların aslı kötüymüş. Ne mutlu son, ne de mutsuz.
Anladım ki bizim çocukluğumuzun masallarıda kötü sonla bitiyormuş..."
'Ama insan iki seçenektir. Ya yaşa