Papatyadam, kısa hikaye

Yarım kalınmış gibi. Sanki bir şeyler tamamlanmamış gibi. Eksik gibi. Gedik gibi. Adını duyunca sesi çınladı kulağımda. Gülüşünü hatırlayınca kahkahası çınladı kulaklarımda. Fotoğrafını görünce tam profili canlandı gözlerimde. Papatyadam. Asıl sahibi sen miydin ki ? Seviyorum seni. Bir başka. Yerin başka.Edan başka. Yerin başka. Peki ya, bu hep böyle gider mi? Bende gidiyor, sende havalar nasıl? Soğuk mu ? Soğuk rüzgarlar mı esiyor?.. Neyse ne. Ben özlemişim, canlandı gözümde seni ilk gördüğüm an. İlk gördüğüm an...