Hayat.. Beş harf iki hece. Ama söylediğimiz kadar kolay bir kelime değilmiş. Hatta tüm yolları birbirine çıkan bir labirent gibi, yürüyorsun tüm duvarlar aynı geliyor çıkamaz oluyorsun duvarların içinden tek bir seçeneğin var gökyüzüne bakmak çünkü etrafındaki herşey aynı, duvarlar aynı, insanlar aynı ve çıkarları aynı. Dünya diye bir kürenin içine tıkılı yaşamaya maruz bıraklımış birer canlı mıyız? Yoksa üzerimizde bir fanus mu var?