"LUHA" spoken poetry.

Sa bawat pagpatak ng luha,ay libu-libong rason ang dala.
Sa di matanggap na iyong pagkawala, halos di makakain at makatulog sa pagkabalisa.Napapaisip bawat oras,sa mabilis mong paglisang wala man lang bakas.
di alam kung paano pa kukuha ng lakas, sa pagsubok na dapat magkasama tayong lulutas.

Alaala ng kaligayahang iyong naiwan, aking hindi malimut-limutan.
Tuwing gabi'y nakatulala sa buwan, at naalala ang ating pinagsamahan,
Sana mayrong paraang nagawa, sa mabilisan mong pagkawala.
Luhang nagmistulang lawa, sa kaiisip sa pangako mong kasama mo ako hanggang sa iyong huling "HININGA" :'(
(Cdrc Frrs)