Story cover for Çıkmaz Sokak  (TAMAMLANDI) by ZeyNihal
Çıkmaz Sokak (TAMAMLANDI)
  • WpView
    Reads 893,006
  • WpVote
    Votes 42,100
  • WpPart
    Parts 58
  • WpView
    Reads 893,006
  • WpVote
    Votes 42,100
  • WpPart
    Parts 58
Complete, First published Feb 06, 2018
Mature
İçimden beni kovalayan köpeğe ve kendime lanet ederken göz göze geldiğim çocuk usulca bana yaklaşmaya başlamıştı bile. Issız sokağın karanlığına gömülürken içimde sadece buradan sapa sağlam gitme isteği vardı. Ruhum daha fazla kırılmadan kaçıp gitmek istiyordum hayatımdan. Gözümden bir damla yaş akarken kaderimin bana oyunuyla bir kez daha başa çıkmam gerektiğini anlamam uzun sürmedi. Hızla yerde geri doğru çekilmeye çalıştığımda çocuğun ağzından dökülen kelimeler kanımı dondurmaya yetmişti.

"Bu gece ki eğlencemizi bulduk."

------------------------------
"HAZIRDA BEKLEYEN GÖZYAŞLARINIZI VE TAVAN YAPACAK MERAKINIZI ORTAYA ÇIKARTACAK BİR HİKAYE."
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Çıkmaz Sokak (TAMAMLANDI) to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
 BERZAH (DÜŞ SERİSİ 1) by pervane0130
12 parts Complete
Erkek egemenliğinin hakim olduğu topraklarda , bir yaşam uğruna feda edilen, hayallerine ve umutlarına zalimce balta vurulan gencecik, masum bir kızın hikayesi.. & Ait olduğu topraklardan acımasızca söküldüğünde küçücük bir tomurcuktu. Susuz bırakılmış ve günden güne solmaya yüz tutmuştu narin yaprakları. Gece, üzerini örten bir kefendi. Gün ışığı ise acımasız bir zebani... Acılarının günün birinde ona baharı getireceğini bilmeden hoyratça harcıyordu gözyaşlarını. Her gün ve her gece... Aldığı her soluk nefret kokuyordu. Öfke ve hayal kırıklığı kol geziyordu damarlarında. Bu topraklarda daha niceleri solup gitmişti onun gibi biliyordu. Birileri nefes almaya devam edebilsin diye kaç masum göz göre göre nefessiz bırakılmıştı. İlk değildi. Son da olmayacaktı. Bu toprakların yazgısı böyleydi. Umudu ve inancı günden güne törpüleniyordu. O ele avuca sığmaz haşarı kalbinin, her gün biraz daha karanlığa gömüldüğünü hissediyordu. Öylesine umutsuzdu ki; içine hapsolduğu karanlığı kabullenmeye ve kendini kaderin ellerine bırakmaya hazırdı. İçi, fırtınalı bir sonbahar gibiydi. Solgun, hırçın, dağınık ve soğuk... Mucizelere inanmazdı. Ancak doğmasını istemediği bir günün sabahında mucizesi onu buldu. O gün zifiri karanlığına minicik bir ışık huzmesi ilişti. Öylesine muhtaçtı ki; öyle yalnız ve yaralı... Hiç düşünmeden gördüğü o ufacık, cılız ışığın gölgesine sığındı. O ışığın uğrunda sürüklendi, parçalara bölündü, tükendi. Ama yine de pes, etmedi. Yaradan'ın ona armağan ettiği umuda sıkıca tutundu. Yorgun ruhu umut vadeden o küçücük ışığın ruhuna koca bir ilmek attı ve onu kalbinin en derinine ilikledi. O andan sonra umut dolu yanı karamsar yanına el salladı. Ve güneş, tüm sıcaklığı ile soğuk yalnızlığının üzerine doğup, karanlığını ışığa boğdu. *
SİYAH ATEŞ by EzgiKrtkn
36 parts Ongoing Mature
Bir ateş yanarken o ateşe kendi ayaklarınızla yürüdüğünüzde kimi suçlayabilirsiniz? Ateşi mi? Onu yakanı mı? Kendinizi mi? Yoksa o ateşin sizi yakacak güce sahip oluşunu mu? Kimi suçlayacağımı bilmiyordum. Tek bildiğim yandığım bu ateşe kendi ayaklarımla yürüdüğümdü. Şimdi cayır cayır yanıyordum ama beni öldüren şey ateş olmayacaktı. Beni öldüren, yandığım bu ateşin karanlığıydı. Siyahtı o. Siyah bir ateşti. Yanıyordu, yakıyordu ama aydınlatmıyordu. Zifiri karanlıkta yanıyordum. Her şey için çok geçti. Bu adam benim sonumdu ve ben, beni yakan bu siyah ateşe çoktan teslim olmuştum. 🌙 "Korkuyor musun?" diye sordu sesini yumuşatarak. "Evet," dedim düşünmeden. "Evet, çok korkuyorum." "Gözlerini kapatırsan korkarsın," dedi omzuma astığı ceketi sıkıca tutup kollarını bana sardığında. İrkildim ama korkmadım. Aksine bu yabancının dokunuşu bana kendimi güvende hissettirmişti. Bu his ise beni afallatmıştı. "Gözlerini kapattığın sürece her zaman karanlıkta olduğunu düşüneceksin. Her şeyi siyah göreceksin. Gürültüyle yanan, etrafı aydınlatan bir ateşi bile." Dudaklarımı ıslatıp söylediklerini düşündüm. "Burada bir ateş yok. Burası karanlık. Baksana, tavandan sızan ay ışığı dışında etrafı aydınlatan hiçbir şey yok!" "Sen varsın," dedi nefesi boynuma dökülürken. "Sen aydınlatıyorsun." KİTAPTAKİ KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLARLA ALAKASI YOKTUR. YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR.
You may also like
Slide 1 of 10
Kazandıkça Kaybetmek  cover
İntizardasın Ayçiçeği(YENİDEN YAZILIYOR) cover
İLİŞKİ DURUMU: SENSİN cover
Hiraeth cover
Kanıt Oyunları cover
Halısaha |texting cover
 BERZAH (DÜŞ SERİSİ 1) cover
SİYAH ATEŞ cover
KIRIK ÇEMBER ( XWÎNDARÎ / KAN DAVASI) cover
Zora Sarıldık- RAFLARDA cover

Kazandıkça Kaybetmek

39 parts Ongoing

Çünkü herkesin evi, göğsünde taşıdığı insanın dizinin dibidir. (eşcinsel kurgu) (düz yazı)