Topaz bir günde, kalabalık kentte sinesine tozlu insanların zulmünü sığdırmış bir genç, uyandığında yeni bir uykuya dalarsa sonu ne olur?
Adem, yaşadığı tüm çılgınlıklara ve aksiyonla durulacak kanındaki cevheri, korkudan saklarken üzerindeki bombadan, cebindeki mekanizmayı hareket ettirmeden soğuk elleriyle,bir an durdu. Yaşadığı tüm hayat gözünün önünde geçiyordu, Peçeli genç kızı korkusuzca koruduğu günleri, okuldaki kavgalarını, babasının namaz kıldırırken ölüşünü.
Ve titriyordu ölmek üzere olduğu yerde, şimdi Cihad tamamlanmış diye düşündüğü o son nefeste tek bir isimi heceliyordu, elleri kopmasa yüzünü kaplayacak ve o son nefeste ağlayacaktı, bacakları kopmasa eşi ve çocuklarına koşacaktı, belki onun da bir eşi olurdu da artık bacakları başka bir yere uçmuştu ki onlarla koşamazdı. Nefesi içinde tutmuş, gözünden akan iki damla yaş ile son nefesini vermişti Adem....
Ademin kanı akarken çorak toprağa mevzide bekleyen komutanlar şehadete ulaştığını düşünüyordu. Tüm hayallerin tek bir şehadet sahnesi için yarım bırakan Ademin hikayesi....
Bir hata bir sürü hataya gebe olabilir. Bu hataya bulaşmayı hiç düşünmemişti belki de bu hayata yanlışlıkla düşmüştü. Bildiği tek şey vardı bir çıkış yolunun bulunamadığıydı.
2 kişi de reşittir.
**Kitap kapağı öylesine var, paylaşmak için.**