BUĞLEM

Ağlamak...
Bu kadar mı acıtıyordu her zerreni.
Her gün soluduğun hava haram geliyordu mesela...
Yaşamak istemiyordun ama korkuyordun. Korku dört bir yanını sararken pes ediyordun.Ağlıyordun...
Her cümlede özne olmaktan sıkılıyordun. Göğüskafesini parçalayan o senkron atışlar her defasında daha da yakıyordu canını. Yanıyordun, hiç olmadığın kadar. Her yanın alev alırken sen sadece susuyordun. Damarlarındaki dolaşan kanlar fazla geliyordu. Her dolaşımında...
Ama korkuyordun hiç olmadığın kadar korkuyordun...