At Sa Paglubog ng Araw...

Nakatitig sa mga along humahampas sa dalampasigan.

Dinadama ang malamig na hanging humahaplos sa aking balat.

At sa mga sandaling ito, ang haring araw ay palubog na.

Kasabay ng paglubog nito ay ang pagkawala mo sa buhay ko.

Nawala sa kaparehong dahilan.

Iyon ulit ang dahilan.

Tulad ng araw.

Nawala ka at akoý iniwan.

Iniwan ay ang madilim na katotohanang hindi na ako ang iyong mahal.

Ngunit ang araw, muling sisikat.

Sisikat para bigyan ako ng bagong pag-asa.

Sisikat upang bigyang liwanag ang mundo kong puno ng pighati at nabalot ng kadiliman.

At iyon ang pagkaka-iba niyo ng araw.

Ikaw na minahal ko pero mas piniling saktan ako.

Saktan ng pa-ulit-ulit.

Pero katulad ng araw, akoý muling babangon.

Babangon para sa sarili ko at hindi para saiyo.

Babangon kahit ilang beses mong apakan at saktan.

Dahil katulad ko ang araw,

lumubog man tiyak na babangon para muling lumiwanag.

----------------------

This is a work of fiction. Names, characters, places, events, businesses and incidents are products of the author's imagination. Any resemblance to actual living or dead persons and or events is purely coincidental. PLEASE do not distribute, publish, transmit, modify, display or create this story in any way.

Read with awareness.