"Bal gözlerinin içindeki kızıllığa aşık olmuştum ben. Çok değil, biraz Ateş biraz Güneş biraz Sen." Elimin tersiyle ittiğim hayat kestirme yollardan yeniden kucağıma düşerken yanında getirdiği hediye de paha biçilemezdi. Müzik kapalı, gizemli bir kutunun içinde bulunan kaşıkçı elması kadar değerliydi benim için. Hayatımda daha önemli bir şeyin olmadığını ve olmayacağını düşünürken başıma gelen hediye ile sıkı bir yarışa girip yenilmişti. Müzik tutkumun yenildiği rakip AŞK'tı. Peki ben ne kadar yenilebilirdim bu aşka? Ç (alıntı) yapmayın !