Hey Seatmate! I'm Your Angel (on-going mission)
  • Reads 2,246
  • Votes 41
  • Parts 3
  • Reads 2,246
  • Votes 41
  • Parts 3
Ongoing, First published Mar 19, 2014
"Hindi mo panaman talaga oras ehh"

"ehhh  bakit po nandito pa ako kung 'di ko pa naman po pala oras ?"

"Dahil sa nangyari sayo..."

"ehh ano po ba ang kailangan kong gawin para makabalik?"

"madali lang naman ang paraan eh ,kailangan ..................:)"

'possible kaya?' 'kakayanin ko ba ?' 'p..pano kung...' yan ang mga tanong na naglalaro sa aking isipan sa mga oras na ito 'sana nga...'

(A/N  : binitin ko talaga yung part na maraming dot :) para exciting actually wala akong balak gawin ganyan yan kaso wala ehh nadala ng emosyon :3 Enjoy!!! :D )
All Rights Reserved
Sign up to add Hey Seatmate! I'm Your Angel (on-going mission) to your library and receive updates
or
#248seatmate
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.