ELEM

"İzninizle Gediz holdingin varisi güzel kızımız Hera Gedizi çağırıyorum" dediğinde gözleri benim üzerimde olduğu için kameralar ve oda dahil olmak üzere herkes bana baktı. Kameralar boy boy fotoğraflarımı çekerken her şeyin nedenini anladım. Bu makyajin, bu elbisenin, annemin neşesini, babamın telaşını her şeyi anlandım. Kafamı çaktırmadan etrafımda gezdiriyormuş gibi yaparak ona bakmak istedim. Başardımda. Çoğu kişi alkışlarken o kaşlarını çatarak sanki bir şeyler hatırlamaya çalışıyormuş gibi bana bakıyordu.

Kameraların flaşı sanki birer kurşunmuş gibi beni bulumaya devam ederken ellerimi yüzüme siper ederek bu gösterişli mekanın çıkışına doğru koşmaya başladım.

Beni gördü.
İstediğim olmuştu. Fakat neden bu kadar acıyordu. 12 yıl sakladığım ruhumu ve hızla atan kalbimi bir gecede görmüştü.