Soğuk, çok soğuk. Ya da ben üşüyorum, ağladığım için, bilmiyorum. Mezar taşındaki yazıyı milyon kere okumuşumdur belki. Ezberimden bir gün bile çıkmadı. Canım annanem, sen hep korudun beni ama artık beni kimse koruyamıyor. Hep annanemin mezarına geliyordum, babamdan dayak yediğim zaman, artık onlar da alışmıştı, gidecek başka bir yerimin olmadığını biliyorlardı. Tek sığınacağım liman bu iki metrekarelik mezardı.