Gdzie bursztynowy świerzop

Pięćdziesiąt lat po III wojnie światowej ludzkość ma się dobrze. Owszem, broń biologiczna i użycie bomb atomowych uczyniły życie na powierzchni niemożliwym, ale mieszkanie w podziemnych schronach nie jest wcale tak złe, jak mogłoby się wydawać. No, chyba że jest się niepełnosprawnym darmozjadem, dokładnie jak Julek. Wtedy dostaje się jakże dumny tytuł stalkera i życzenia rychłego zgonu.
Ach, no tak. I nie ma żadnych szans na wyrwanie nikogo, na kogo akurat ma się ochotę. Owszem, można próbować różnych podstępów, ale co z tego, gdy obiektem westchnień jest najinteligentniejszy, najprzystojniejszy i najpopularniejszy facet w całym schronie?