"Seni seviyorum" dedi bana son kez bakarak ama sadece yürüdüm, öylece arkama bakmadan. Çünkü onun bana hüzün ile bakan gri gözlerini görürsem dayanamazdım. İlk döndüğüm dönemeçten sonra yere yığıldım. Dizlerim kanıyordu ama en önemlisi kalbim acıyordu. Ağlıyordum ama ağlamamalıydım artık onun için ağlamıyacaktım. Ben Hermione Jean Granger artık ayakta durmalı ve başımın çaresine bakmalıydım 'o olmadan, tek başıma'. Ayağa kalktım ve ay ışığının aydınlattığı parkta evime doğru yürüdüm." Bende seni seviyorum."All Rights Reserved